Bisiklet sürerken bakış açısı

 Soğuk, renksiz, enerjisiz bu havalarda arayı fazla açmayalım diyoruz ve yeni yazımızla herkese kocamaaaan merhabaları yolluyoruz. Şu anda bu yazıyı yazarken sabah saat 08:24 arkamdan baktığımda evet Güneş Işınlarını görebiliyorum :) gerçi Cüce Şubat ve Mart kapıdan baktırır deyimlerinin haklılıklarını getiren aylar olduğundan en rahat rahat Nisan gibi güzel havaları göreceğiz. Neyse fazla uzatmayalım lafı ve ne anlatıyoruz? Ona bakalım.

 Sürme, yürüme veya en basitinden insan olarak, bir etkileşime gireceğimiz zaman en çok kullandığımız etkileşim metodlarından birisi görmektir. Bu sonradan bizlere farklı dallarda bakış açısı, detay gibi özellikler kazandırmaktadır. Sağda-solda aforizma gibi yayılan bakmak ile görmek arasındaki çizgiyi de bilmek gerekiyor. Hele ki bisikletle uğraşıyorsanız. Bu yazıyı hazırlarken özellikle Ülke, sonrasında İl şartlarını düşünerek blog sayfasına almak istedim.


 Periferik görüş
Bisiklet kullanırken tek yöne bakmak, başka yönden gelen tehlikeleri görmemenize neden olur. Aynısı motosiklet ve araç kullanırken de oluyor. Zaten diğerlerinin nasıl kullandığını anlıyorsunuz (bkz. playstation'da araba ehliyeti almak) Kazaların en büyük nedenlerinden biri ise görmedim mazereti. Bu yüzden gözlerle devamlı izlediğiniz yoldan biraz daha sol ve sağa bakacak şekilde açıları değiştirmek. O zaman bisikleti sürdüğünüzde önünüzdeki tabloda daha çok detayı fark edeceksiniz. En basitinden size periferik bakışı tarif etmeye çalıştım. Yani sadece düz bir hata bakmak yerine dış eksende olan biteni görmek.

 İnsanın görüş açısı 180 derece ama binokular görüş denilen iki gözün görüş alanlarının çakışmasıyla ortaya 120 derecelik bir mesafe çıkıyor. Kendi kendinize bazen tek bir noktaya bakarak diğer bölgelerde hareket halinde olan nesne-kişileri test ettiğiniz olmuştur. İşte bu da periferik görüş egzersizlerinden en basitleri.

Bu solda gördüğünüz yine başka bir test. En sade şeklini buraya koydum. Bunun bir de arka plan ve noktaları büyütebileceğiniz ayarlı olanları da var.



 Burada amaç sadece ortadaki yanıp-sönen yeşil nokta konsantre olmak ve diğer noktaları da görmek. Arada kayboluyor değil mi ? Gözümüzde bir kör nokta mevcut olduğundan, beynimiz onları tamamlamaya çalışıyor. Sistem mükemmel işliyor değil mi ?





  Görüş açılarında olup biteni kaybetmemek için türlü çalışmalar bunlar. Bunun yanında iki tekere çıkacak insanlara sinirli, halsiz, konsantre kaybı oldukları zaman tavsiye edilmiyor sürmeleri. Yani bu bir anlamda bizim kendimizi korumamız. Görüşü kaybedersek olan en direk bize oluyor. Tabi bu esnada vücudunuzun reaksiyonları da önemli. Mesela sahil yolundan giderken önüme fırlayan bir çocuğu farketmem, freni biraz daha geç sıksam sanırım altımda kalacaktı :/

28/04/2014 tarihli Güncelleme: Başka bir senaryo yazalım periferik görüş ile ilgili. Her gün gittiğiniz yolda ilerliyorsunuz, malum Ülke koşulları her an birileri bir yerden fırlayabilir hatta yanınızdakiler bile sizi bir anlığına unutabilir. Her ihtimali hesaplayarak ve olacak şekilde görmek ve düşünmek zorundasınız. Trafik ışıklarına beş metre kalmış yanımdaki araç son hızda ve ışık dibinde bekleyen öğrenciler karşıya geçmek için sabırsızlanıyor, bir yandan da yolun diğer tarafına ne de olsa kırmızı yanacak diye kendini atmış bir teyze. Tüm bunların hepsi müthiş konsantrasyon ve tahmin gerektiriyor.

 Yukarıdaki testin farklı ayarları olanı mevcut demiştim. Onu sizlere sunayım,
http://michaelbach.de/ot/mot-mib/index.html

Yazımıza ve sizlere burada veda ederken, belki bununla ilgili aklınıza bir şeyler gelmiş olabilir. Yazıya eklemek istediğiniz bilgiler olabilir. Buradan veya diğer kanallar üzerinden bizlere erişebilirsiniz.

Kazasız, dikkatli sürüşler herkese.

İyi pedallamalar

Seninki kaç vites?